رسم تفنگ

نفرین به تو که برادرم را کشتی
آن نیمه ی خوب دیگرم را کشتی

از مسلک و آیین شما بیزارم
لعنت، که امید و باورم را کشتی

شعر و غزل و ترانه ام تاریک است
آمالِ سپید دفترم را کشتی

یک روسری رها شده در بادم
شادی و نشاط دخترم را کشتی

لعنت به تفنگ و رسم زشت آئینش
دیوانه زدی کبوترم را کشتی

محمدحسین ناطقی