ملائک دلسوز

تقدیم به تمام معلمان مهربان

بادبان هایی که خود همراه طوفان می شوند
ناخدایی می‌کنند و دست یزدان می شوند

مثل آدم های عاشق در گذر از عمر خود
آسمان هستند و صرف نور ایمان می‌شوند

کهکشان های مسیر معرفت با وقف خویش
در مدار هر ستاره شمس تابان می‌شوند

باغبان های زمستانی که در سرما هنوز
زیر رگبار زمستان ، خود بهاران می‌شوند

با الفبای شروع مدرسه قد می‌کشند
مهربانانی که خود مهرند و آبان می‌شوند

توی خردادی ترین پرونده ها گل می‌کنند
تا بیابان های خشکیده گلستان می‌شوند

علت آرامش آیینه ها هستندو حیف
در غبار روزگاران گاه پنهان می‌شوند

عارفانی که کمال عشق را فهمیده اند
انبیایی که ز دانش غرق عرفان می‌شوند

هم نوا با هر فرشته عرش را طی می‌کنند
چون معلم ها ، مَلَک هستند و انسان می‌شوند.

محمدمهدی اسماعیلی رفسنجان
عرفان
چهارشنبه نوزدهم اردیبهشت 1403