عشق جانان

تا بزیب حسن زیبا آفرین دل باختیم
کی به حسن روی زیبا طلعتان پرداختیم

گه چنان پروانه از انوار حسنش سوختیم
گاه همچون شمع از هجران او بگداختیم

هر کجا بزمی بپا شد از گروه عاشقان
در میان بزمشان ساز طرب بنواختیم

تا به پای جان گذرکردیم از اقلیم عشق
در طریق عشق جانان سرزپا نشناختیم

تا ندای حق پرستی شد بلند از کوی دوست
ما به میدان حقیقت رخش همت تاختیم

رنگ زرد و چشم خون پالا گواه عشق ماست
عمری اندرعشق جانان سوختیم و ساختیم

اشنایان را بگو ما در ره ســودای دوست
سینه را آماج طعن دشمن دون ساختیم

دی به کوی پاکبازان چون فروغی می سرود
در قمار عشق جانان ما تن و جان باختیم
سما فروغی